ταξιδιαρα ψυχη...

επιτελους κουραστηκε! αυτο ειναι το τελευταιο ποστι που γραφω απο το μονπελιεδακι. αυριο φευγω, μετακομιζω, αδειαζω τη γωνια και επιστρεφω στη θεσσαλονικη. ακομα ενα μεγαλο κεφαλαιο της ζωης μου εκλεισε (το κεφαλαιο 'γαλλια') και ανοιγει ενα καινουριο (το κεφαλαιο 'εκμεταλλευση εργαζομενου'). χαιρετησα τους φιλους μου, μου εκαναν και δωρακια (πολυ συγκινηθηκα) και ειμαι 10 κιλα υπερβαρο, παλι θα κλαιγομαι στις κυριουλες της aegean να με λυπηθουνε και παλι θα ειναι πιασμενη η πλατη μου για καμια βδομαδα απο το αχαρο κουβαλημα βαλιτσας.
στεναχωριεμαι, να σας πω και την αληθεια, οχι μονο γιατι αφηνω το μονπελιε, αλλα γιατι επισημα τελειωνει η ακαδημαικη μου καριερα και μπαινω στον επαγγελματικο στιβο, χωρις καν να εχω καταλληλα παπουτσια. ωραια ηταν να ειμαι φοιτητρια, χαλαρη ζωη, αραλικι και ρεκλανταν με την παρειτσα. τωρα νομιζω οτι τα πραγματα θα σοβαρεψουν και με εχει πιασει ενα ψιλοαγχος... εχω και 2 μερες που δεν κοιμαμαι καλα, νομιζω λογω κλασσικου ταξιδιωτικου αγχους (διαγνωση του φιλοσοφου σταρχιδα) ψιλοκρυωσα κιολας, ποναει ο λαιμουλης μου, και δε θελω να ταξιδευω αρρωστουλιιιι...
η βιβιαν μου εκανε παραπονα οτι δεν την ανεφερα στο μπλογκι μου, οποτε την αναφερω: βιβιαν.
α, εκανα πιρσινγκ σημερα στο χειλι, αλλα δε μου αρεσε και το εβγαλα. θα το κανω απο την αλλη πλευρα οταν κατεβω ελλαδα. λεω να το ξανασκεφτω ομως, γιατι η αδερφη μου με μαλωσε και ειπε οτι μεγαλωσα τωρα και ειπε να μην κανω βλακειες. να κανω η να μην κανω τελικα?
πηγε 1μιση, ευτυχως που αυριο δε θα σηκωθω πολυ νωρις...

πωπωωωωω!

oh dear, ποσος καιρος περασε απο το τελευταιο ποστι? λυπαμαι βαθυτατα, φιλοθεαμον κοινο μου και θα επανορθωσω παραυτα. τα νεα εν συντωνυμια:
1. ηρθε ο μητσος στο μονπελιεδακι! περασαμε πολυ ωραια, πηγαμε και παρισακι και μασσαλια και νιμ, ειδαμε πολλα μουσεια και μορφωτικα πραματα, περπατησαμε πολυ, φαγαμε ακομα περισσοτερο αλλα ηταν τελειααααα!
ενα πραμα μονο με εκανε να νιωσω... καπως. πηγαμε και στη disneyland (γιεεε!) για μια μερα. ειχα παει ηδη δυο φορες, πρωτη οταν ημουν 6η δημοτικου νομιζω και δευτερη οταν τελειωνα το γυμνασιο. την πρωτη φορα μου ειχε φανει παραμυθι, ολα ηταν μεγαλα και αστραφτερα και χαμογελαστα, ειχα παθει αμοκ! τη δευτερη φορα γελασα παρα πολυ, καθοτι ημουνα με φιλες μου και σαχλαμαριζαμε. αυτη τη φορα ομως, το χερακι του πητερ παν ειχε σπασει... δεν ενιωσα αυτη την ονειρικη ατμοσφαιρα, δεν ενιωσα 'σπιτι μου' οπως τις αλλες φορες. δεν ξερω αν φταιει το οτι μεγαλωσα η το οτι πολλα εκθεματα ηταν βρωμικα η παρατημενα, αλλα απομυθοποιηθηκε το μεγαλυτερο παιδικο μου ονειρο. με πειραξε λιγακι να σας πω την αληθεια, δηλαδη εγω τωρα ωριμασα? μπιφ...
2. σχεδον τελειωσανε τα διαβασματα, αυριο παρουσιαζουμε στον αγγελοπουλο (τι καλος καθηγητης, πολυ γουτσου!) και μεχρι το τελος της εβδομαδας θα εχουμε σπατσαρει, ουααααα!
3. ηγγικεν η ωρα! σε 2 εβδομαδες φευγω (και αφηνω πισω μου αντιδια) και επιστρεφω στην οικογενειακη εστια (βολος city). τελος και το μαστερ λοιπον, ο καιρος περνα φανταστικα γρηγορα... μεσα στις διακοπες θα εργαζομαι σκληρα στο κοσμηματοπωλειο των κουμπαρων μας, ειναι οικογενειακη παραδοση, παω εκει τα τελευταια 4-5 χριστουγεννα. τον ιανουαριο θα κανω τουρ στην ελλαδα, με πρωτη προτεραιοτητα αθηνα, να δω τη φρινι και τη λενα (φρυνη με υψιλον, εμενα μαρεσει πιο πολυ με ιωτα) και απο φεβρουαριο θα ειμαι κιεγω working girl :P.

εχω να σχολιασω κατι αλλο που παρατηρησα τις προαλλες. βγηκα να παρω τσιγαρα και ψιλοεβρεχε, οχι πολυ ομως, μονο πλιτσι πλιτσι. ειχε λοιπον πανω απο την comedie ενα απιθανο ουρανιο τοξοοο! το πιο ομορφο που εχω δει ποτε μου! εβγαλα και μερικες φωτογραφιες, αλλα δε φαινοτανε καλα, τεσπα. εκατσα λοιπον σε ενα παγκακι, ειχα και το εμπιφρι (mp3) μαζι μου για να απολαυσω το arc en ciel (ουρανιο τοξο αν φρανσε). ε λοιπον, η μονη που το προσεξα ημουνα εγω! κανενας αλλος δεν γυρισε να το κοιταξει, δεν ειδανε καν οτι υπηρχε στον ουρανο. πολυ με μιζεριασε αυτο, αι σιχτιρι, ολοι τοοοσο busy ειναι πια που δε μπορουν να κατσουν 2 λεπτα να δουν κατι τοσο ομορφο? η απλα δεν το θεωρουν σημαντικο? κιομως, αυτα ειναι που κανουν τη ζωη ξεχωριστη! (αυτα και τα πιτογυρα, τα κομιξ, οι τσιχλες, το σιλοτειπ, τα λιπ γκλος....)

επισης, εχω στερεψει συγγραφικως. μετα απο την ολοκληρωση του πρωτου μου διηγηματος-αριστουργηματος, εχω κολλησει και δε μπορω να συνεχισω. πιφ. ειναι μαλλον που ειμαι σε αυτη τη φαση την περιεργη, που ειχα διαβασμα και μελαγχολια, λογω πρωιμης αναχωρησεως απο το μονπελιεδακι. ειναι και που τελειωνει επισημα η φοιτητικη ζωη μου και αρχιζει η ενταξις μου στη γενια των 700 ευρω... ναι σιγα μην κατσω να σκασω! σε κανα χρονο θα κανω da vinci... μουχαχαχαχα!