let there be light!!!

αγαπητο μπλογκι, βλεπω!!! εκανα επιτελους διαθλαστικη (lasic) και ξεγκαβωθηκα πληρως, εφυγε ολη η κακια μυωπια και εχουν μεινει μονο τα ωραια και μεγαλα ματια μου. τι καλα! ποσο εχει προχωρησει η επιστημη βρε παιδι μου... μου φαινεται αδιανοητο το γεγονος οτι ταλαιπωριομουν 16 σχεδον χρονια με γυαλια και φακους και μεσα σε 2 ωρες και μονο με 2,5 κ πανε ολα! τι καλα! φυσικα ακομα βαζω κολλυρια, δεν τριβω τα ματια μου, δεν βαφομαι και δεν μπορω να τα βρεξω στη θαλασσα, αλλα δεν πειραζει. αμελητεες θυσιες! ενιγουεζ, εφτασε το καλοκαιρακι για καλα και εχει απιστευτη ζεστη στη θεσσαλονικη, τωρα καταλαβαινω τι καλα που ητανε το καλοκαιρι στην κερκυρα, μεσα σε 2 ωρες ειχες παει θαλασσα, ειχες γυρισει, ειχες κανει ντουζ και ειχες ηδη παραγγειλει σουβλακια απο το ζμπονια. την κυριακη πηγαμε για μπανιο κοντα (στο λιτοχωρο), καναμε μια ωρα πανε και αλλη μια ελα και ημασταν και εξι ατομα στο αμαξι και ιδρωκοπησαμε απο την στενη επαφη τριτου τυπου. τεσπα. ακομα ενα μηνα θα κατσω στη δουλεια, μετα θα ξαναμαναμετακομισω για βολο και το σεπτεμβριο allons enfants de la patrieeeee, κοινως αναχωρω για φρανς. σε κανα δεκαλεπτακι θα παμε βολτιτσα στο habanera να πιουμε κοκτειλς μπας και δροσιστουμε...

wilson's heart

μολις ειδα το τελευταιο επεισοδιο απο τον 4ο κυκλο του house md. εβαλα τα κλαμματα λιγο, ειναι φανταστικα απιστευτο και με πολυ δυνατο φινις. τι γαματη σειρα ειναι αυτη, εχω παθει πορωσις.αρχιζω να μετανιωνω για την επιλογη μου να ακολουθησω το θεωρητικο κλαδο, επρεπε να εχω γινει γιατρος, αλλα γαματος και κακος γιατρος. (δεν εχει και τιποτα η τιβι, φακ).
α! ορκιστηκα την περασμενη εβδομαδα, σημερα κιολας εφτασαν οι φωτογραφιες που μου εστειλε η μαμα, καλες ειναι :). λοιπον, ητο μια σεμνη, ολιγοωρη τελετη, απο ολες τις φοιτητριες (και εναν φοιτητη) που ελεγον ολοι εν χορω τον ορκο με σοβαρες πανεπιστημιακες φατσες, μονο εγω χαζογελαγα και εστελνα φιλακια στο μιχαλη και το κλαγκ που ηταν στο οπτικο μου πεδιο απο εκει που στεκομουν. με λιγα λογια, παλι εγινα το ρεζιλι το ιδιο, αλλα πολυ το ευχαριστηθηκα! η μαμα μου συγκινηθηκε και ενα δακρυ κυλησε την ωρα που πηρα το πτυχιο, ο μπαμπας συγκινηθηκε μετα που συνειδητοποιησε ποσα λεφτα εχει σκασει 5 χρονια τωρα για 20 λεπτα υποθεση. και απο τη λυσσα μου για το πτυχιο, το ξεχασα στην κερκυρα, αλλα δεν πειραζει. αυτη την εβδομαδα νιωθω πολυ σκατα και κουρασμενη, δεν ξερω γιατι, αν και κοιμαμαι σχετικα νωρις το βραδυ. ισως ειναι απο τη ζεστη, ποναει και ο λαιμος μου κιολας, ισως να συναχωθω λιαν συντομως. την επομενη παρασκευη (και 13) θα κανω επιτελους την ξεγκαβωτικη επεμβαση, θα κανω ενα ποστι προηγουμενως, γιατι μετα δε θα μπορω να καθομαι πολλη ωρα στον βαιο (τον υπολογιστη, βαιο το λενε). ενιγουεζ, ας αραξω να δω κανα εργο και να αποκοιμηθω γλυκα γλυκα...