κανε γονεις να δεις καλο...

λοιπον, οι γονεις μου εχουν ξεφυγει. εγω υπεθετα (με το ταπεινο μου μυαλο) οτι τωρα που εφυγα απο την κερκυρα και μετακομισα με το μπαμπα, οι γονεις θα χαλαρωναν λιγο και θα με αφηναν στην ησυχια μου. μεγα λαθος! λες και δεν εμεινα ποτε μονη μου, λες και αυτα τα 5 χρονια στην κερκυρα ημουν με νταντα, με γκουβερναντα ξερωγω, λες και ειμαι νηπιο! εχουν φρικαρει! με ρωτανε που παω, που βγαινω, με ποιους, τι κανω, εχει κρυο να προσεχω πως ντυνομαι, ειναι μακρια το σπιτι πως θα γυρισω, μιλαμε, εχει καταντησει αηδια! καλα που φευγει καθε σαβ/κυρ ο μπαμπας και ηρεμει λιγο το κεφαλι μου, τι τους επιασε ετσι στα ξεκουδουνα! τωρα που θα κατεβω για τα χ-μας, θα εξηγηθω με τη μαμα... μα καλα, τι παθαινουν, αντιδρουν τελειως ετεροχρονισμενα! ΑΑΑΑΑ!

jet lag

δεν περιμενα ποτε οτι θα ερχοταν η στιγμη που θα ξεστομιζα, ποσο μαλλον οτι θα τολμουσα να σκεφτω, τη φράση "βαρεθηκα να ταξιδευω"! δεν βαρεθηκα ακριβως, αλλα εχω κουραστει τοσο πολυ, που θελω να πεσω να κοιμηθω στο δικα μου κατα προτιμηση σπιτι και να ξεραθω για καμια βδομαδα. σκεφτομουν χτες που εχασα το αεροπλανο (καλα, δεν το εχασα, ειχε τρομερη καθυστερηση και θα εχανα το επομενο, γιαυτο προνοησα να αλλαξω το εισιτηριο πριν ξεμεινω στο βενιζελο, α! τι συμπτωσις! παλι στο βενιζελο ειμαι, καλα που εχει wireless) οτι απο τον ιουλιο που μετακομισα απο την κερκυρα, εχω λυσσιαξει στο περαδωθε. ονομαστικα: κερκυρα-θεσ/νικη-βολος-λεφοκαστρο-βολος-αθηνα-ναυπλιο-κερκυρα-θεσσαλονικη-βολος-αθηνα-βολος-θεσσαλονικη-κερκυρα και καθ'οδον για θεσ/νικη παλι. εξουθενωθηκα και μονο που τα ξανασκεφτηκα. θα μεινω θεσ/νικη, το πηρα αποφαση. μεχρι τις 16 τουλαχιστον, που θα ξαναπαω αθηνα. τεσπα, υποσχομαι οτι δε θα ξαναπαρω αεροπλανο μεχρι το μαιο, που εχω την ορκομωσια. α, παρουσιασα τη πτυχιακη κιολας, δεκα πηρα :).
σιχτιρ, που ειναι η τουαλετα...?

πατερα, ινα τι με εγκατελειπες?

προχτες ειχα τη γιορτη μου, ηταν τα ισοδια (και οχι ισοβια) της θεοτοκου. για οσους δεν ξερουν, γιορταζουμε την πρωτη μερα που πηγε η παναγια στην εκκλησια. με θυμηθηκανε πολλοι, δεν μπορω να πω, δεν περασα και συγκλονιστικα βεβαια, ολο το πρωι καθαριζα φακες και απαντουσα σε τηλεφωνηματα και το απογευμα εκατσα και εβλεπα dvd CSI γιατι με πονουσε το ποδι και δε μπορουσα να παω πουθενα. για τη γιορτη μου λοιπον, πηρα πολυ ωραια δωρα φετος. η λενα μου εκανε δωρο μια γουτσου καρφιτσα, ο δημητρης κατι μου εστειλε απο την αθηνα, αλλα πρεπει να χαθηκε στο ταχυδρομειο γιατι ακομα δεν εχει ερθει, η θεια μια εικονα της παναγιας και η γιαγια ενα ευχελαιο που θα λαβει χωρα αυριο. πετυχησια? τρελλη. ειμαι στο τσικ να πω στη γιαγια οτι η εκκλησια ειναι μια σαχλα και πως καλα θα κανει να μην ξοδευει τα λεφτα της για ευχελαια και αλλα ελαιοειδη. επισης πρεπει καποια μερα να της πω οτι δεν πιστευω. θα ειναι η μερα που θα παθει εγκεφαλικο μαλλον, γι'αυτο ας μην της το πω καλυτερα.
τα τελευταια δυο χρονια σκεφτομαι πολυ περι θεου και εκκλησιας, δεν εχω καταληξει ακομα σε συγκεκριμενο συμπερασμα, αν υπαρχει δηλαδη η οχι, και φυσικα ουτε και θα καταληξω, δε μ'αρεσει ομως η πλυση εγκεφαλου που μας κανουν στην ελλαδα, τυπου πατρις-θρησκεια-οικογενεια. το ξερατε οτι αν ενα παιδι δε βαφτιστει, δεν αναγνωριζεται απο το κρατος? εγω μπορει να μη θελω να το βαφτισω, να παντρευτω βουδιστη που λεει ο λογος! μετα απο τον κωδικα ντα βιντσι, σκεφτομαι καμια φορα (οχι οτι μου αρεσε, αλλα τεσπα) πως θα ηταν αν πραγματικα ξεραμε τι ειχε συμβει το ετος μηδεν, και ποσα αλλα πραγματα μας εχει κρυψει η εχει παραποιησει η πατριαρχικη αυτη κλικα για να μας κρατα στο σκοταδι. λαεεεε, ξυπνα! (αμαν!). τσαμπα αναρωτιεμαι, αλλα τα παιδια μου θα τα μαθω να εχουν τη δικη τους αποψη. α, και στο ευχελαιο αυριο θα παω, γιατι θα πεσει χαρτζιλικι, αλλα το χερι του παπα δεν το φιλαω!

on the rocky road to corfu...

επιτελους τελος! βγηκαν ολα μου τα μαθηματα και την επομενη εβδομαδα ανεβαινω ξανα μανα κερκυρα να παρουσιασω. κριμα, ειχα υποσχεθει στον εαυτο μου οτι θα περνουσε πολυς καιρος μεχρι να ξαναανεβαινα πανω, αλλα τελικα μεγαλη μπουκια φαε, μεγαλο λογο μη λες. και γενικοτερα, λογο μη λες. τεσπα, πολλα και διαφορα συνεβησαν τον τελευταιο καιρο.
1. περασα εναν ολοκληρο μηνα με το δημητρη. μπορω να πω οτι ητανε πολυ ωραια :) δεν τσακωθηκαμε καθολου, συνεννοηθηκαμε μια χαρα και τον αγαπωωωωω...σκατα, οι σχεσεις απο αποσταση ειναι χαλια. τεσπα. πρωτη φορα εμενα μαζι με καποιον για τοσο μεγαλο διαστημα, καλο ειναι να εχεις συγκατοικο, αρκει να ειναι συνεννοησιμος, να μην ντρεπεται να βολεψει λιγο το σπιτι, και να βολευει και εμενα αμα λαχει...
2. περασα και το ισιντιελ, (ecdl ντε) πολυ ευκολο ητανε, τσαμπα πληρωσα το φροντιστηριο.
3.μπαινω ξανα δυναμικα στο χωρο των ελευθερων μεταφραστων. απο εδω και μπρος, οτι δουλεια και να μου δωσουνε θα την αναλαβω, θα βαλω και ιντερνετι στη θεσσαλονικη προσω ολοταχως για μια μεγαλη καριερα! απεξαρτηθηκα βεβαια ενα μηνα στην αθηνα ( ο δημητρης ειναι απο τους ελαχιστους ανθρωπους που ΔΕΝ εχουν ιντερνετ), αλλα οπως και να το κανεισ, μου χρειαζεται. εδω στο βολο εχουμε μια pstn ρημαδα, αλλα το γραφειο ειναι τοσο μικρο που χωραει με το ζορι το λαπτοπι, ουτε λογος για σημειωσεις και λεξικα.
4.πηγαμε θεατρο με το δημητρη. ετσι και δειτε αφισα "ο βυσσινοκηπος" στο θεατρο ΑΣΚΗΣΗ, μακρια κι αλαργα!!! ητο μια ιδιαζουσα θεωρηση του δραματος του τσεχωφ, μεσα απο ενα πρισμα εξαντρικ και γκροτεσκ, με αχρηστους ηθοποιους και ακομα πιο αχρηστο σκηνοθετη. φτανει μονο να σας πω οτι για το πρωτο τεταρτο, η πρωταγωνιστρια ετρεχε γυρω-γυρω το θεατρο κουβαλωντας καρεκλες και σκουζοντας "τσαφτσουφτσαφτσουφτσιφτσοφτσεφ", δεν ξερω γιατι, μη με ρωτησετε. ασε που στο πλαι της σκηνης ητανε ενα πιτσιρικι με ασπρο βαμμενο προσωπο, σαν το ju-on ητανε, πολυ με τρομαξε, που πλατσουριζε μεσα σε μια σκαφη και χαχανιζε πολυ αποκοσμα, απανθρωπες συνθηκες, πλευριτωθηκε το καημενο με το φανελακι και μουσκεμα, αλλα καλα να παθει, ποιος του ειπε να γινει ηθοποιος και να παιζει σε μαλακιες εργα.
5.ολοι λειπουν απο το βολο. σκατα.
προς το παρον αυτα, εχω να παραδωσω μεταφραση τη δευτερα και πρεπει να βρω λεξιλογιο...πιφ! αντε να βγαλουμε κανα λεφτο...

news flash

κλασσικα σε ιντερνετι καφε, ψαχνω λεξις στο iate για μερικες μεταφρασουολες που εχω να κανω, εχω στειλει ενα σκασμο βιογραφικα σε μεταφραστικες εταιριες εδω και 5 μηνες και ολα τα δοκιμαστικα πεσανε μαζεμενα τωρα που δεν εχω λεξικο ουτε για δειγμα, γαμω την ατυχια μου δηλαδη. ο δημητρης ανεβηκε θεσνικη και θε ερθει το βραδυ, ειμαι και μοναχουλα και πληττω, οχι τιποτε αλλο, αλλα μου αφησε και αμανατι μια γκουμουλα πιατα να πλυνω, αυτα τα ποτηρια απο το ικεα εχουν γινει εφιαλτης, ολο πλενω και ολο απλυτα ειναι. α, τωρα που λεμε για εφιαλτη, ειδα στον υπνο μου οτι ηθελα να παω σε προεκλογικη ομιλια του πασοκ και για να την παρακολουθησω επρεπε να γραφτω στο κομμα κιολας και ειχα 3 επιλογες: απλη εγγραφη, medium και full membership, πρεπει να κοψω τα video games...
θελω να παρω σπιτι στην καστελλα, πηγα με το μπαμπα για φαγητο στο τουρκολιμανο και πολυ μου αρεσε, ειναι και πολη, και νησι, ειναι και urban lifestyle, ειναι και το καταφυγιο του λογοτεχνη (αρκει να εχει θεα το σπιτι σου). α! περασα ακομα 3 μαθηματα και περιμενω ενα τελευταιο, αυριο θα τηλεφωνησω στη γραμματεια να δω αν εχει βγει. αν ναι, αντε ξανα μανα κορφου, αν οχι, την εβαψον...

εεε...

κριμα, ειχα ορεξη να δημιουργησω συγγραφικως σημερα, αλλα ειμαι σε ιντερνετι καφε και το space bar κολλαει... εκανα 5 λεπτα να γραψω μια γραμμη, ουτε λογος για ποστ ολοκληρο...

voyage, voyage...

plus loin que la nuit et le jour :)
θελω να παω ταξιδι ΤΩΡΑ. φτου, βγηκα για καφε το μεσημερι με το φιλο μου το νικο που πριν λιγο γυρισε απο το erasmus του και λεγαμε τις εμπειριες μας και τα ταξιδια μας και αρχισα να εχω παλι εκεινο το περιεργο συναισθημα, θελωναφυγωτωρα σε φαση...πραγματικα, ωρες ωρες δε με σωραει ο τοπος, κατι μεσα μου με τρωει και δε μπορω να κατσω ησυχη. βεβαια, ειχα την τυχη -μαλλον επιλογη- να μπορω να φευγω οποτε αρχιζα να σφιγγομαι ετσι. ηρθε λοιπον η ωρα να φυγω και απο το βολο. κυριακη κατεβαινω αθηνα, οχι και τοσο μακρια, αλλα στην αναβροχια, καλη και η πετρουπολη, τουλαστιχον θα ειμαι με το δημητρη μου :)
αλλο ειναι το θεμα αυτου του ποστιου, τα ταξιδια και οχι ο δημητρης, με ανακαλω στην ταξη. μιας και θα γινω συγγραφεας, σκεφτομαι το πρωτο μου βιβλιο να ειναι κατι σαν ταξιδιωτικο ημερολογιο, ας πουμε "οι περιπετειες ενος ταλαιπωρου ταξιδιωτη" η εστω "συμβουλες για τουριστες με ανησυχιες". δεν ξερω ακομα βεβαια πως θα το δομησω, αλλα θα εχω αρκετο χρονο για αυτογνωσια, αυτοκριτικη και συγγραφιλικι την κυριακη που θα παρω το λεωφορειο, 5 ωρες θα πηξω αν δεν βρω κατι δημιουργικο να κανω... βεβαια, το μονο πραγμα που θεωρω δημιουργικο, περαν απο την πτυχιακη, αυτη την περιοδο της ζωης μου ειναι το σεχ, αλλα αυτο θα το κανω αφου φτασω στην αθηνα. τι μενει λοιπον? το πρωτο βημα για το nobel λογοτεχνιας... (αν και "Nobel invented dynamite. I won't accept his blood money", μπουχαχα...)
πως γινεσαι συγγραφεας αν δεν ξερεις καν πως να αρχισεις το βιβλιο σου;

μονιμος κατοικος θεσσαλονικηηηηης...

καλα, οχι ακομα, αλλα σε λιγο :)
παει λοιπον η κερκυρα, τελος σε αυτο το μεγαλο κεφαλαιο της ζωης μου, τελος στο πανεπιστημιο, τελος στα μπανια τ'αλεκου, τελος στις παγιομοκες και τις τσιτσιμπυρες, τελος στον αι και τελος στην ατελειωτη βροχη...σχετικα ειναι ολα αυτα βεβαια, γιατι χρωσταω ενα μαθημα ακομα και την πτυχιακη, αλλα δεν πειραζει, σε δουλεια να βρισκομαστε...αυτο το σπιτι στη θεσσαλονικη ολο το βολευω και ολο ανωκατω ειναι, τον αβολευτο εχει, με εχει συγχισει. σημερα πηρα το μελλον μου στα χερια μου και εστειλα πολλα πολλα βιογραφικα, μπας και βγαλω κανα φραγκο γιατι προβλεπονται καιροι ισχνων αγελαδων και το μελλον διαγραφεται ζοφερο...εκανα και μια μαλακιτσα, ξεχασα να κλεισω τη βανα απο το σπιτι του δημητρη και με μαλωσε, ειπα στη δωρα να παει να την κλεισει αλλα δεν καταφερε (εχω την εντυπωση οτι προσαθουσε να τη στριψει απο τη λαθος μερια) και παρακαλεσα τη φρυ και τον σπυ να πανε...να στεναχωρηθω αραγε η δεν χρειαζεται? βεβαια δεν εχω ακουσει και πολυ κοσμο να χαιρεται που τελειωνει τις σπουδες του και να γυριζει σπιτι με τους γονεις του. καλα, δεν τα εβαψα και μαυρα αλλα εκει, μεσα στο ταξι που με πηγαινε στο αεροπορτο, περνωντας απο γαριτσα bay και ητανε και βραδυ και ο ανεμομυλος ηταν φωτισμενος και το φεγγαρακι ελουζε με το χρυσο του χρωμα τη θαλασσιτσα και τα καικακια λικνιζοντουσαν ρυθμικα στον απαλο παφλασμο των κυματακιων, ενα δακρυ πηγε να κυλησει, αλλα το μαζεψα αυθωρει και παραχρημα, δεν ειμεθα συναισθηματικοι τυποι...δε στεναχωριεμαι λοιπον, βαριεμαι αλλωστε τοσο πολυ εδω στο βολο που ο συναισθηματικος μου κοσμος εχει πιγκωσει απο την πληξη και δεν χωραει τιποτε αλλο...υπεμονη δυο βδομαδες να φυγω για αθηνα...

bored beyond belief

με λιγα λογια, πληττω σα βληττο. ολημερα ειμαι σπιτι και διαβαζω, βλεπω τηλ, τρωω, καπνιζω, πινω χυμο, διαβαζω, βλεπω τηλ, τρωω και ξαναμανα. δε βγαινω και πολυ και περιμενω να ερθει ο δημητρης, ο οποιος με μαλωσε λιγο γιατι τον επρηξα, τυπου "ποτεθαερθεις και ποτεθαερθεις". α, εξακολουθουμε να πιανουμε μονο νετ. οποια η χρησιμοτης του να εχεις γκομενο ηλεκτρολογο, αν δεν αξιωνεται να σου φτιαξει την κεραια? (ε ΔΩΡΑ?). δε μπορω με την καμια να βρω τις info που θελω για την πτυχιακη και ξεκινησα σημερα να διαβαζω διεθνες δικαιο. (στο νετι καφε που ειμαι εχει αθλια μουσικη, κατι ινδιανους να φυσανε καλαμια). θελω να γινει ΚΑΤΙ!

back to basics

...που λεει και ο σπυρεττος. ξανα στην κερκυρα λοιπον, για την τελευταια (ελπιζω) εξεταστικη μου. λογω εκλογων ολα τα μαθηματα εχουν μεταφερθει απο τις 20 και μετα, που σημαινει 2 πραγματα: οτι εχω αρκετο χρονο να τα διαβασω και θα γραψω καλα, η οτι θα βαρεθω και θα τα παρατησω και θα τα ξεχασω. μενω στη φιλη μου τη δωρα και αναβιωνουμε τις ενδοξες μερες του πρωτου ετους, ητοι κρασι και κουτσομπολιο ανελεητο, βλεποντας απειρες φορες το absolument fabuleux (χε). σημερα αριβαρει και η νατασα για να παρουσιασει την πτυχιακη της και θα μεινει φυσικα μαζι μας, αντε να βρω εγω ησυχια να διαβασω...
ειδα και το debate εχτες, γενικο και αοριστο μου εφανη, δε νομιζω να μου προσεφερε κατι ως ψηφοφορο, αλλα δεν εχει σημασια φου δε θα παω να ψηφισω, βαριεμαι να κατεβαινω απο κερκυρα βολο για τρεις μερες. η δωρα μαλλον θα παει, αρα θα εχω αδειο το σπιτι για διαβασμα και περισυλλογη.
επισης νομιζω οτι αυτες τις μερες εχω ενημερωθει τοσο για τα κοινα και την πορεια της χωρας, που ανετα βαζω υποψηφιοτητα για πρωθυπουργος: εχει χαλασει η κεραια της τιβι και πιανουμε μονο νετ, ποπη τσαπανιδου ΦΟΡΕΒΕΡ! η πολυπλευρη καταρτιση μου δυστυχως δεν αγγιξε τον καθηγητη της μεταφρασης γαλλ-ελλ που εδινα χτες, το κειμενο ηταν παλι σχετικα με το σαρκοζι...
α, βρεχει κιολας και εχει 3 μερες που κανει κρυο, καλα που ειχα ψωνισει ενα μακρυμανικο στην αθηνα, πηρα και μια ζακετα χτες γιατι δεν την παλευα με τα κοντομανικα. η καημενη η νατασα εκανε την ερωτηση κρισεως "να φερω μαγιω?" και απελπισθη οταν της ειπα να φερει πικε...α, βγηκε ηλιος!

διακοπες vol2

φετος εκανα για πρωτη φορα στη ζωη μου διακοπες ρομαντικης φυσεως, και μπορω να πω οτι πολυ μου ηρεσε :) πηγα στο ναυπλιο με το δημητρη, καλα, οχι ακριβως στο ναυπλιο, αλλα σε ενα χωριουδακι λιγο παραεξω, ονοματι δρεπανο, και μειναμε σε camping με τροχοσπιτο. η μικρη επαναστατρια ξυπνησε μεσα μου και θυμηθηκα τα νιατα μου που πηγαινα ελευθερο camping στο πηλιο με φιλους, τα κουνουπια, την απλυσια, τον χαλια υπνο και τα τοιαυτα (τι διακοπες ταλαιπωρια ηταν αυτες τωρα που το σκεφτομαι). ηταν ωραια ομως στο τροχοσπιτο, για δυο ατομα ειναι ανετα, ειχε πολλη ησυχια και σκια και διαβασα και λιγο την πτυχιακη μου (ολο λιγο τη διαβαζω αυτη την πτυχιακη).
στα 3 χλμ απο το camping παντως ειχε πιασει φωτια, οποια εσβησε γρηγορα, γι'αυτο και δεν ανησυχησαμε, κατα συνεπεια δεν πηραμε χαμπαρι τις καταστροφες στην πελοποννησο, μου το ειπε ο μπαμπας μου στο τηλεφωνο και πεσαμε απο τα συννεφα (κριμα κιαδικο, να στειλετε ολοι μηνυμα στο 1616).
στη συνεχεια ξανα στο κλεινον αστυ, λιγα ψωνια και off για corfu...

διακοπες vol1

εδω και δυο εβδομαδες ζω το καλοκαιρινο ονειρο του ελληνα, αποκλεισμενη στο εξοχικο χωρις επαφη με τον κοσμο και τον πολιτισμο. ειναι εξω απο το λεφοκαστρο, ενα χωριουδακι στο πηλιο, καλο ειναι δε λεω, αλλα η τοποθεσια αυτη επελεγη ειδικα απο τους γονεις μου για την ησυχια και την απομονωση της. σε αποσταση 3-4 χιλιομετρων εχει μονο αλλα 2 σπιτια και το κεφαλοχωρι, η αφησσος, που εχει μπαρακι και σουπερμαρκετ και εφημεριδες απεχει μιση ωρα με τα ποδια, αμαξι δεν παιρνω διοτι εχω ενοχο παρελθον πισω απο το βολαν, ειναι και δυσκολος ο δρομος και λεω να μην προκαλω παιρετερω την τυχη μου... διαβασα αρκετα μπορω να πω, μιας και δεν υπαρχει κατι αλλο να κανω, κατεβηκα και 2 μερες στο βολο να κανω shopping therapy και ηρθα στα ισα μου... περιμενω ανυπομονα τη δευτερα να φυγω για αθηνααααα (να κανω πραγματικες διακοπες επιτελους! η αθηνα τον αυγουστο ειναι κουκλα)...

ορατοτης 50%

ειδα τον κουρκουλο αποψε, το 'ορατοτης μηδεν', λυσσαξε η μαμα, τι αντρας και τι αντρας, και δεν υπαρχουν πια τετοιοι κλπ. η ταινια ηταν χαρακτηριστικο δειγμα ξεχαρβαλωμενης φαντασιας φωσκολικου επιπεδου, ειχε γελιο βεβαια, ηταν μερικες ατακες που εσπαγαν κοκκαλα, οπως μετα το ατυχημα στο ναυπηγειο που λεει ο κουρκ στους υπολοιπους:'ο κυρ ταδε χτυπησε σοβαρα στα ματια, ισως να μην ξαναδει τη γυναικα και τα παιδια του', για το θειο και τα ξαδελφια δεν εχουμε πληροφοριες, αλλα για ολο τον υπολοιπο πληθυσμο δε θα αντιμετωπισει προβλημα, ΛΟΛ! το σουρεαλ της υποθεσης ειναι οτι ο δεξιος μου φακος με ενοχλουσε και τον εβγαλα και για να μπορεσω να δω την ταινια με ενα ματι γκαβο, εβαλα πλαγιαστα μια μασκα υπνου (ροζ με το σνουπι) να το καλυπτει και εβλεπα με το αριστερο, ημουν 'ορατοτης 50%' (εξ'ου και ο τιτλος). θα παω αυριο να παρω γυαλια...
btw, καλα μετακομισα, ανεβασα ολα μου τα πραματα στη θεσ/νικη (ναναι καλα ο λεωνιδας που με βοηθησε, ο κακομοιρης πηρε τηλ να παμε για κανα καφε και εγω τον αγγαρεψα να τρεχουμε στο β' κτεο να βρουμε τη μεταφορικη, και μετα κουβαλησαμε και 20 κουτες πανω σπιτι) και απο οκτωβριο 8α εγκατασταθω μονιμαααα...πρεπει να κανω διαιτα γαμωτη, εχω πρηστει σα γιουβαρλακι γιαλαντζι.

η μεγαλη εξοδος

αι σπυριδωνα μου και βοηθα! πηγα τα κιβωτια στη μεταφορικη σημερα, 12μιση η ωρα νταλα μεσημερι με 102 βαθμους υπο σκιαν (γι'αυτο πηγα και σταθηκα στον ηλιο, χα). ναναι καλα ο μητσος, η φρυ και η ευα που με βοηθησανε, γιατι αν περιμενα απο τους κυριουληδες της μεταφορικης, ακομα στον ηλιο θα'μουνα. απολογισμος της μεγαλης εξοδου: 19 κουτες, μια βαλιτσα και 140 ευρω υπερ πιστεως και πατριδος. λερωσα και το καφε μου το μπλουζακι. η κυρια στη γραμματεια ηταν μια κορφου πενηνταρα με iq σουβλακιου. επαθε κοκομπλοκο οταν ρωτησε "ποιος τα στελνει" και "ποιος θα τα παραλαβει" και της ειπα το ονομα μου και για τις δυο φορες. απλα δε μπορουσε να καταλαβει οτι αυριο φευγω για θεσ/νικη και θα παραλαβω εγω τα πραγματα μου. επισης της επανελαβα πλειστακις με το αγριο υφος μου οτι θελω να ειναι εκει παρασκευη πρωι, την τρομοκρατησα λιγο ελπιζω. στο γυρισμο φυσικα καναμε λιγη ωριτσα να βρουμε παρκαρισμα, και μετα μου πηρα παγωτο που ειχε στρασακια και γευση φραουλα για να νιωσω λιγο κοριτσακι, αλλα ητανε χαλια και το πεταξα μετα την δευτερη γλυψια. τωρα κοιταω το σπιτι μου και με πιανει ενας πονος στην καρδια, οχι επειδη αδειασε, αλλα επειδη ειναι τοοοοσο πανβρωμικο που πρεπει θελει την υπηρεσια καθαρισμου του ΟΑΚΑ για να γινει παλι βιωσιμο. ας κανω ενα τσιγαρο και μετα θα επιδοθω στο δυσκολο αυτο εργο...

lazing on a sunday afternoon...

συνηθως ειναι τρομερα βαρετες οι κυριακες, το τραγουδακι "κυριακη, γιορτη και σχολη να'ταν η βδομαδα ολη" απλα δεν υπαρχει, και νομιζω σε αυτο συμφωνει το μεγαλυτερο ποσοστο των απανταχου συγγραφεων μπλογκ και μη. σημερα ομως ητανε συμπαθητικα, πηγα για μπανιο και μετα εφαγα καρπουζι πολυ και δροσιστηκα. φυσικα, μολις γυρισα στο σπιτι και μπανιαριστηκα παλι ιδρωσα και εσκασα, αλλα τεσπα. διαβασα τις εφημεριδες μου, τα περιοδικα τους, ελυσα σταυρολεξα, ειδα ειδησεις, βολεψα μια κουτα ακομα και τωρα εχω πεσει σε τελμα. οι κυριακες ειναι ωραιες μονο οταν βρεχει και εισαι σπιτι με ενα καλο βιβλιο, μια καλη ταινια η ενα καλο σουβλακι. σημερα δε βρεχει και λεω να συμβιβαστω με το σουβλακι. γαμωτη, κανω διαιτα.

μα ελεος...

για καποιο λογο ανεβασα 2 μπλογκζζζ... πως σκατα θα σβησω το δευτερο?

leaving las corfu

ΦΕΥΓΩ. ενα μεγαλο κεφαλαιο της ζωης μου κλεινει και επλιζω να ανοιξει καποιο αλλο συντομα. μετα απο πεντε ομορφα χρονια στην (οχι και τοσο ομορφη) κερκυρα, παιρνω τις βαλιτσες μου, το λαπτοπι μου και 16 κουτες και αποχωρω κιουρια. εδω εκανα τις σπουδες μου, στο τμημα μεταφρασης του ιονιου πανεπιστημιου (καλα, χρωσταω την πτυχιακη ακομα, αλλα δεν πειραζει, τυπικα τελειωσα) και παω στη μεγαλη φτωχομανα (aka θεσσαλονικη) να μεινω με το μπαμπα μου. απο τη μια στεναχωριεμαι, ειχα συνηθισει τη ζωη εδω, εκανα παρεες και καλους φιλους, εζησα ωραιες στιγμες και αγαπησα το καταπληκτικο σπιτακι μου (πολυ μποεμ στουντιο κιετσι), απο την αλλη βεβαια χαιρομαι κιολας, γιατι, οσο να'ναι, η ζωη σε ενα τοσο μικρο μερος που απλα το χειμωνα πεθαινει, δεν ειναι και τοοοοσο συγκλονιστικα ενδιαφερουσα. ασε που μετα απο πεντε χρονια πρεπει να μαθω να συμβιωνω παλι με ανθρωπους, και δη μελη της οικογενειας μου,που, οπως ολοι ξερουμε, ειναι το πιο δυσκολο ειδος συμβιωσης που υπαρχει. anyways, ειμαι παντα αισιοδοξη (δεν ξερω αν θα ειμαι οταν μου δωσει το λογαριασμο η μεταφορικη εταιρια, αλλα τεσπα) και ξερω οτι ολα θα πανε καλα. παρεμπιπτοντως, το "μαιρού" ειναι το παρατσουκλι που μου κολλησαν εδω, μαιρη με λενε κανονικα... τωρα στη θεσσαλονικη ποιος θα με φωναζει ετσι??? σνιφ...