voyage, voyage...

plus loin que la nuit et le jour :)
θελω να παω ταξιδι ΤΩΡΑ. φτου, βγηκα για καφε το μεσημερι με το φιλο μου το νικο που πριν λιγο γυρισε απο το erasmus του και λεγαμε τις εμπειριες μας και τα ταξιδια μας και αρχισα να εχω παλι εκεινο το περιεργο συναισθημα, θελωναφυγωτωρα σε φαση...πραγματικα, ωρες ωρες δε με σωραει ο τοπος, κατι μεσα μου με τρωει και δε μπορω να κατσω ησυχη. βεβαια, ειχα την τυχη -μαλλον επιλογη- να μπορω να φευγω οποτε αρχιζα να σφιγγομαι ετσι. ηρθε λοιπον η ωρα να φυγω και απο το βολο. κυριακη κατεβαινω αθηνα, οχι και τοσο μακρια, αλλα στην αναβροχια, καλη και η πετρουπολη, τουλαστιχον θα ειμαι με το δημητρη μου :)
αλλο ειναι το θεμα αυτου του ποστιου, τα ταξιδια και οχι ο δημητρης, με ανακαλω στην ταξη. μιας και θα γινω συγγραφεας, σκεφτομαι το πρωτο μου βιβλιο να ειναι κατι σαν ταξιδιωτικο ημερολογιο, ας πουμε "οι περιπετειες ενος ταλαιπωρου ταξιδιωτη" η εστω "συμβουλες για τουριστες με ανησυχιες". δεν ξερω ακομα βεβαια πως θα το δομησω, αλλα θα εχω αρκετο χρονο για αυτογνωσια, αυτοκριτικη και συγγραφιλικι την κυριακη που θα παρω το λεωφορειο, 5 ωρες θα πηξω αν δεν βρω κατι δημιουργικο να κανω... βεβαια, το μονο πραγμα που θεωρω δημιουργικο, περαν απο την πτυχιακη, αυτη την περιοδο της ζωης μου ειναι το σεχ, αλλα αυτο θα το κανω αφου φτασω στην αθηνα. τι μενει λοιπον? το πρωτο βημα για το nobel λογοτεχνιας... (αν και "Nobel invented dynamite. I won't accept his blood money", μπουχαχα...)
πως γινεσαι συγγραφεας αν δεν ξερεις καν πως να αρχισεις το βιβλιο σου;