σαν να πληττω λιγο...

ξερω, αργησα ολιγον τι να αναρτησω νεο ποστι, αλλα σαν αν επληξα αυτες τις τελευταιες μερες, μαλλον οχι επληξα, αλλα παρασυρθηκα απο τους εντονους ρυθμους ζωης στη μεγαλουπολη αυτη. σε γενικες γραμμες, ολα καλα βαινουν, απλα συνειδητοποιω οτι η δουλεια μου ειναι βαρετηηηη... ευτυχως ειμαι χαρουμενος ανθρωπος και καθε πρωι ξυπναω με πολυ κεφι και χαρα (βοηθαει το "champs elysees" στο εμπιφρι (mp3)) και εχω κουραγιο να παλεψω το 4ωρο. τωρα που το ειπα αυτο, διαβασα (η το ειδα στην τηλεοραση, λιγο matters) οτι μονο το 12% των γυναικων ξυπναει το πρωι με καλη διαθεση, και απο αυτο το 12% οι περισσοτερες ειναι παντρεμενες. η που ανηκω στο προνομιακο 12% των γυναικων, η που ειμαι εκ φυσεως χαζοχαρουμενο. καθε πρωι ξυπναω πολυ καλα, ειμαι παντα χαρουμενη και στην αριστοτελους που βλεπω τα πουλακια και μυριζει το γρασιδι, ψιλοχοροπηδαω κιολας (ετσι και τυχει στο shuffle το umbrella). α, επισης, μετα το πασχα που θα εχω μαζεψει κανα λεφτο, θα παω για τατουαζ, βρηκα ενα πολυ γουτσου δρακουλι να κανω στο χερι. πολυ μαρεσει η fantasy μυθολογια, δρακοι και ιπποτες και ξωτικα κλπ, αλλα ξωτικα εχει γεμισει ο τοπος και εχουν καταντησει κιτς, ουτως η αλλως οι δρακοι μαρεσουν περισσοτερο. ελπιζω να μην ειναι και πολυ ακριβο. ξανα μανα κρεμες και γαζες βεβαια, αλλα τουλαστιχον θα μπορω να το περιποιουμαι μονη μου, οχι οπως οταν εκανα το αλλο στην πλατη και ετρεχα με την αλικη στις τουαλεττες του charles de gaulle να μου βαλει μπεπανθολ, εβγαλα 12 ωρες ταξιδι καθισμενη κλαρινο μην ακουμπησει η πλατη σε καμια καρεκλα, τι αισχος. βεβαια θα ειμαι αστεια οταν φτασω 92 με ενα δρακουλι στο χερι και περιεργα δαχτυλιδια... α, πηρα ενα πολυ γουτσου με λουλουδακια απο μια ρωσιδα προσφυγα (της μιλησα και λιγο ρωσικα, χε) που μου ορκιστηκε οτι ειναι οικογενειακο κειμηλιο, αλλα δεν το πιστευω. επισης η καθηγητρια στα ρωσικα μου εδωσε πακετακι πασχαλιατικο με ενα δισεκατομμυριο ασκησεις, με εξωφυλλο με αυγα κοκκινα και καλαθακι χαρουμενο, τι ρουστικ!