wilson's heart

μολις ειδα το τελευταιο επεισοδιο απο τον 4ο κυκλο του house md. εβαλα τα κλαμματα λιγο, ειναι φανταστικα απιστευτο και με πολυ δυνατο φινις. τι γαματη σειρα ειναι αυτη, εχω παθει πορωσις.αρχιζω να μετανιωνω για την επιλογη μου να ακολουθησω το θεωρητικο κλαδο, επρεπε να εχω γινει γιατρος, αλλα γαματος και κακος γιατρος. (δεν εχει και τιποτα η τιβι, φακ).
α! ορκιστηκα την περασμενη εβδομαδα, σημερα κιολας εφτασαν οι φωτογραφιες που μου εστειλε η μαμα, καλες ειναι :). λοιπον, ητο μια σεμνη, ολιγοωρη τελετη, απο ολες τις φοιτητριες (και εναν φοιτητη) που ελεγον ολοι εν χορω τον ορκο με σοβαρες πανεπιστημιακες φατσες, μονο εγω χαζογελαγα και εστελνα φιλακια στο μιχαλη και το κλαγκ που ηταν στο οπτικο μου πεδιο απο εκει που στεκομουν. με λιγα λογια, παλι εγινα το ρεζιλι το ιδιο, αλλα πολυ το ευχαριστηθηκα! η μαμα μου συγκινηθηκε και ενα δακρυ κυλησε την ωρα που πηρα το πτυχιο, ο μπαμπας συγκινηθηκε μετα που συνειδητοποιησε ποσα λεφτα εχει σκασει 5 χρονια τωρα για 20 λεπτα υποθεση. και απο τη λυσσα μου για το πτυχιο, το ξεχασα στην κερκυρα, αλλα δεν πειραζει. αυτη την εβδομαδα νιωθω πολυ σκατα και κουρασμενη, δεν ξερω γιατι, αν και κοιμαμαι σχετικα νωρις το βραδυ. ισως ειναι απο τη ζεστη, ποναει και ο λαιμος μου κιολας, ισως να συναχωθω λιαν συντομως. την επομενη παρασκευη (και 13) θα κανω επιτελους την ξεγκαβωτικη επεμβαση, θα κανω ενα ποστι προηγουμενως, γιατι μετα δε θα μπορω να καθομαι πολλη ωρα στον βαιο (τον υπολογιστη, βαιο το λενε). ενιγουεζ, ας αραξω να δω κανα εργο και να αποκοιμηθω γλυκα γλυκα...