ταξιδιαρα ψυχη...

επιτελους κουραστηκε! αυτο ειναι το τελευταιο ποστι που γραφω απο το μονπελιεδακι. αυριο φευγω, μετακομιζω, αδειαζω τη γωνια και επιστρεφω στη θεσσαλονικη. ακομα ενα μεγαλο κεφαλαιο της ζωης μου εκλεισε (το κεφαλαιο 'γαλλια') και ανοιγει ενα καινουριο (το κεφαλαιο 'εκμεταλλευση εργαζομενου'). χαιρετησα τους φιλους μου, μου εκαναν και δωρακια (πολυ συγκινηθηκα) και ειμαι 10 κιλα υπερβαρο, παλι θα κλαιγομαι στις κυριουλες της aegean να με λυπηθουνε και παλι θα ειναι πιασμενη η πλατη μου για καμια βδομαδα απο το αχαρο κουβαλημα βαλιτσας.
στεναχωριεμαι, να σας πω και την αληθεια, οχι μονο γιατι αφηνω το μονπελιε, αλλα γιατι επισημα τελειωνει η ακαδημαικη μου καριερα και μπαινω στον επαγγελματικο στιβο, χωρις καν να εχω καταλληλα παπουτσια. ωραια ηταν να ειμαι φοιτητρια, χαλαρη ζωη, αραλικι και ρεκλανταν με την παρειτσα. τωρα νομιζω οτι τα πραγματα θα σοβαρεψουν και με εχει πιασει ενα ψιλοαγχος... εχω και 2 μερες που δεν κοιμαμαι καλα, νομιζω λογω κλασσικου ταξιδιωτικου αγχους (διαγνωση του φιλοσοφου σταρχιδα) ψιλοκρυωσα κιολας, ποναει ο λαιμουλης μου, και δε θελω να ταξιδευω αρρωστουλιιιι...
η βιβιαν μου εκανε παραπονα οτι δεν την ανεφερα στο μπλογκι μου, οποτε την αναφερω: βιβιαν.
α, εκανα πιρσινγκ σημερα στο χειλι, αλλα δε μου αρεσε και το εβγαλα. θα το κανω απο την αλλη πλευρα οταν κατεβω ελλαδα. λεω να το ξανασκεφτω ομως, γιατι η αδερφη μου με μαλωσε και ειπε οτι μεγαλωσα τωρα και ειπε να μην κανω βλακειες. να κανω η να μην κανω τελικα?
πηγε 1μιση, ευτυχως που αυριο δε θα σηκωθω πολυ νωρις...