διακοπες vol1

εδω και δυο εβδομαδες ζω το καλοκαιρινο ονειρο του ελληνα, αποκλεισμενη στο εξοχικο χωρις επαφη με τον κοσμο και τον πολιτισμο. ειναι εξω απο το λεφοκαστρο, ενα χωριουδακι στο πηλιο, καλο ειναι δε λεω, αλλα η τοποθεσια αυτη επελεγη ειδικα απο τους γονεις μου για την ησυχια και την απομονωση της. σε αποσταση 3-4 χιλιομετρων εχει μονο αλλα 2 σπιτια και το κεφαλοχωρι, η αφησσος, που εχει μπαρακι και σουπερμαρκετ και εφημεριδες απεχει μιση ωρα με τα ποδια, αμαξι δεν παιρνω διοτι εχω ενοχο παρελθον πισω απο το βολαν, ειναι και δυσκολος ο δρομος και λεω να μην προκαλω παιρετερω την τυχη μου... διαβασα αρκετα μπορω να πω, μιας και δεν υπαρχει κατι αλλο να κανω, κατεβηκα και 2 μερες στο βολο να κανω shopping therapy και ηρθα στα ισα μου... περιμενω ανυπομονα τη δευτερα να φυγω για αθηνααααα (να κανω πραγματικες διακοπες επιτελους! η αθηνα τον αυγουστο ειναι κουκλα)...

ορατοτης 50%

ειδα τον κουρκουλο αποψε, το 'ορατοτης μηδεν', λυσσαξε η μαμα, τι αντρας και τι αντρας, και δεν υπαρχουν πια τετοιοι κλπ. η ταινια ηταν χαρακτηριστικο δειγμα ξεχαρβαλωμενης φαντασιας φωσκολικου επιπεδου, ειχε γελιο βεβαια, ηταν μερικες ατακες που εσπαγαν κοκκαλα, οπως μετα το ατυχημα στο ναυπηγειο που λεει ο κουρκ στους υπολοιπους:'ο κυρ ταδε χτυπησε σοβαρα στα ματια, ισως να μην ξαναδει τη γυναικα και τα παιδια του', για το θειο και τα ξαδελφια δεν εχουμε πληροφοριες, αλλα για ολο τον υπολοιπο πληθυσμο δε θα αντιμετωπισει προβλημα, ΛΟΛ! το σουρεαλ της υποθεσης ειναι οτι ο δεξιος μου φακος με ενοχλουσε και τον εβγαλα και για να μπορεσω να δω την ταινια με ενα ματι γκαβο, εβαλα πλαγιαστα μια μασκα υπνου (ροζ με το σνουπι) να το καλυπτει και εβλεπα με το αριστερο, ημουν 'ορατοτης 50%' (εξ'ου και ο τιτλος). θα παω αυριο να παρω γυαλια...
btw, καλα μετακομισα, ανεβασα ολα μου τα πραματα στη θεσ/νικη (ναναι καλα ο λεωνιδας που με βοηθησε, ο κακομοιρης πηρε τηλ να παμε για κανα καφε και εγω τον αγγαρεψα να τρεχουμε στο β' κτεο να βρουμε τη μεταφορικη, και μετα κουβαλησαμε και 20 κουτες πανω σπιτι) και απο οκτωβριο 8α εγκατασταθω μονιμαααα...πρεπει να κανω διαιτα γαμωτη, εχω πρηστει σα γιουβαρλακι γιαλαντζι.

η μεγαλη εξοδος

αι σπυριδωνα μου και βοηθα! πηγα τα κιβωτια στη μεταφορικη σημερα, 12μιση η ωρα νταλα μεσημερι με 102 βαθμους υπο σκιαν (γι'αυτο πηγα και σταθηκα στον ηλιο, χα). ναναι καλα ο μητσος, η φρυ και η ευα που με βοηθησανε, γιατι αν περιμενα απο τους κυριουληδες της μεταφορικης, ακομα στον ηλιο θα'μουνα. απολογισμος της μεγαλης εξοδου: 19 κουτες, μια βαλιτσα και 140 ευρω υπερ πιστεως και πατριδος. λερωσα και το καφε μου το μπλουζακι. η κυρια στη γραμματεια ηταν μια κορφου πενηνταρα με iq σουβλακιου. επαθε κοκομπλοκο οταν ρωτησε "ποιος τα στελνει" και "ποιος θα τα παραλαβει" και της ειπα το ονομα μου και για τις δυο φορες. απλα δε μπορουσε να καταλαβει οτι αυριο φευγω για θεσ/νικη και θα παραλαβω εγω τα πραγματα μου. επισης της επανελαβα πλειστακις με το αγριο υφος μου οτι θελω να ειναι εκει παρασκευη πρωι, την τρομοκρατησα λιγο ελπιζω. στο γυρισμο φυσικα καναμε λιγη ωριτσα να βρουμε παρκαρισμα, και μετα μου πηρα παγωτο που ειχε στρασακια και γευση φραουλα για να νιωσω λιγο κοριτσακι, αλλα ητανε χαλια και το πεταξα μετα την δευτερη γλυψια. τωρα κοιταω το σπιτι μου και με πιανει ενας πονος στην καρδια, οχι επειδη αδειασε, αλλα επειδη ειναι τοοοοσο πανβρωμικο που πρεπει θελει την υπηρεσια καθαρισμου του ΟΑΚΑ για να γινει παλι βιωσιμο. ας κανω ενα τσιγαρο και μετα θα επιδοθω στο δυσκολο αυτο εργο...

lazing on a sunday afternoon...

συνηθως ειναι τρομερα βαρετες οι κυριακες, το τραγουδακι "κυριακη, γιορτη και σχολη να'ταν η βδομαδα ολη" απλα δεν υπαρχει, και νομιζω σε αυτο συμφωνει το μεγαλυτερο ποσοστο των απανταχου συγγραφεων μπλογκ και μη. σημερα ομως ητανε συμπαθητικα, πηγα για μπανιο και μετα εφαγα καρπουζι πολυ και δροσιστηκα. φυσικα, μολις γυρισα στο σπιτι και μπανιαριστηκα παλι ιδρωσα και εσκασα, αλλα τεσπα. διαβασα τις εφημεριδες μου, τα περιοδικα τους, ελυσα σταυρολεξα, ειδα ειδησεις, βολεψα μια κουτα ακομα και τωρα εχω πεσει σε τελμα. οι κυριακες ειναι ωραιες μονο οταν βρεχει και εισαι σπιτι με ενα καλο βιβλιο, μια καλη ταινια η ενα καλο σουβλακι. σημερα δε βρεχει και λεω να συμβιβαστω με το σουβλακι. γαμωτη, κανω διαιτα.

μα ελεος...

για καποιο λογο ανεβασα 2 μπλογκζζζ... πως σκατα θα σβησω το δευτερο?

leaving las corfu

ΦΕΥΓΩ. ενα μεγαλο κεφαλαιο της ζωης μου κλεινει και επλιζω να ανοιξει καποιο αλλο συντομα. μετα απο πεντε ομορφα χρονια στην (οχι και τοσο ομορφη) κερκυρα, παιρνω τις βαλιτσες μου, το λαπτοπι μου και 16 κουτες και αποχωρω κιουρια. εδω εκανα τις σπουδες μου, στο τμημα μεταφρασης του ιονιου πανεπιστημιου (καλα, χρωσταω την πτυχιακη ακομα, αλλα δεν πειραζει, τυπικα τελειωσα) και παω στη μεγαλη φτωχομανα (aka θεσσαλονικη) να μεινω με το μπαμπα μου. απο τη μια στεναχωριεμαι, ειχα συνηθισει τη ζωη εδω, εκανα παρεες και καλους φιλους, εζησα ωραιες στιγμες και αγαπησα το καταπληκτικο σπιτακι μου (πολυ μποεμ στουντιο κιετσι), απο την αλλη βεβαια χαιρομαι κιολας, γιατι, οσο να'ναι, η ζωη σε ενα τοσο μικρο μερος που απλα το χειμωνα πεθαινει, δεν ειναι και τοοοοσο συγκλονιστικα ενδιαφερουσα. ασε που μετα απο πεντε χρονια πρεπει να μαθω να συμβιωνω παλι με ανθρωπους, και δη μελη της οικογενειας μου,που, οπως ολοι ξερουμε, ειναι το πιο δυσκολο ειδος συμβιωσης που υπαρχει. anyways, ειμαι παντα αισιοδοξη (δεν ξερω αν θα ειμαι οταν μου δωσει το λογαριασμο η μεταφορικη εταιρια, αλλα τεσπα) και ξερω οτι ολα θα πανε καλα. παρεμπιπτοντως, το "μαιρού" ειναι το παρατσουκλι που μου κολλησαν εδω, μαιρη με λενε κανονικα... τωρα στη θεσσαλονικη ποιος θα με φωναζει ετσι??? σνιφ...