σαν να μην περασε μια μερα...

μονπελιε και παλι λοιπον! εφτασα χτες το βραδυ μετα απο ενα πολυωρο και κοπιαστικο ταξιδι (εβγαλα σπυρακι απο την ταλαιπωρια την πολλη), σε ενα δωματιο με θεα το παρκινγκ και βουλωμενη λεκανη. ασε, οτι πρεπει, να μπαινεις στο δωματιο με μια μονο σκεψη στο θολωμενο σου μυαλο (κρεβααααατιιιιι) και να σε πιανει η μποχα η σκατιλα και να μη μπορεις να παρεις ανασα. τρελλη φαση. στραμπουληξα και το χερι μου απο το πολυ κουβαλημα, καλα που με λυπηθηκαν διαφοροι αλλοδαποι ταξιδιωτες που με εβλεπαν που παρεπαια εκει με τις ροζ βαλιτσες (τρομαρα μου) και με βοηθησαν. εφαιγα απειρα λεφτα σε 2 μερες, ταξι, τρενα και πρωτα εξοδα, και θελω να παρω και καπρι και παπουτσια :P μου λειπει και ο μητσος... πιφ...
αυτο το καβλοκαιρι μπορω να πω οτι ανηκει στην κατηγορια "ανηλεες καψιμο με ορισμενα ευχαριστα διαλειμματα". το καψιμο ηταν οτι εμεινα 3 βδομαδες σερι στο βολο (καιρο ειχα να το κανω αυτο) και βαρεθηκα τη ζωη μου, γιατι δεν εβρισκα κανεναν να βγω εξω και εμεινα στο λεφοκαστρο κανοντας μπανια και υγειινη ζωη. επισης διαβασα πολλα, απειρα βιβλια και πηρα αποφαση να χασω 3 κιλα (και με την αποφαση εμεινα, μπουχαχα)(οχι, εχασα ενα). τα ευχαριστα διαλειμματα δεν μπορεις να τα πεις ευχαριστα, αλλα ειχαν και το γελιο τους. πρωτο, μπηκα μια μυγα στο αυτι μου μια μερα ποη πηγαιναμε αφησσο με τη μαμα και πηγαμε στο ιατρικο κεντρο στην αργαλαστη να τη βγαλουν. ειχε μπει πολυ μεσα το ηλιθιο αυτο λεπιδοπτερο και ζουζουνιζε, ως αποτελεσμα περασα ολη την υπολοιπη μερα μεσα στη ζαλαδα, τσαμπα μαστουρα ενα πραμα. δευτερο, η μαμα μου εκατσε πανω στο λαρτορ και εσπασε τη οθονη. εκει που ημουν στα προθυρα εγκεφαλικου, το μονο που ειχε να πει ηταν "μα καλα, ενα κιλο πηρα μονο, δεν ειμαι και τοσο χοντρη". τελικα την εφτιαξα και ηρθα στο μονπελλιε με το λαρτορ σωο και αβλαβες, με διασωσμενο τον εγωισμο του. πριν ανεβω φρανς, εκανα ενα τρανζιτ στη θεσσαλονικη να δω τους φιλους μου και το μητσο, και φυσικα, να κανω μετακομιση (σωωωωπα!) μικρης κλιμακας ευτυχως, απλα μεταφεραμε το γραφειο του μητσου και τη βιβλιοθηκη στο σαλονι και καναμε το αλλο δωματιο αιθουσα προβολων (σινεμα η κολαση, οπως το ονομασαμε). ακομα απορω σε τι μπορει να χρησιμευουν 10 διαφορετικα ηχεια σε εναν ανθρωπο, αλλα ακομα απαντηση σαφη δεν εχω λαβει.
τεσπα, σε λιγακι θα βγω βολτα για ψωνια-τονωση ηθικου και αυριο εχουμε την πρωτη μαστερ-συναντηση... αντε να δουμε...