Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

μετακομιιιιζω γιατι χωριιιιζωωωω...

και ξανα η μαιρη σε νεες περιπετειες! βρισκομαι στο καινουριο σπιτι της λενας και του στρατου στη νεα σμυρνη (ειναι πολυ γουτσου!) και απολαμβανω την επιστροφη μου στας αθηνας μετα απο 7-8 μηνες ξενιτεμου. η λενα μιλαει στο τηλεφωνο, ο στρατος παιζει ηλεκτρονικο (μπιου μπιου) κιεγω πινω καφε.
θα ομολογησω μια μεγαλη αληθεια: η θεσσαλονικη δε μ'αρεσει. μετα λοιπον απο τις τελευταιες συγκλονιστικες εξελιξεις, πηρα τη συνειδητη αποφαση να εγκαταλειψω τη συμπρωτευουσα, τη νυμφη του βορρα, τη μεγαλη φτωχομανα και το προτζεκτ 'μετρο θεσσαλονικης', να μετακομισω και να επιστρεψω στο βολο, ουααααα! μετα απο 7 χρονια απουσιας λοιπον, επιστρεφω ολο χαρα κιελπιδα (και κοβανε την κινηση απ'την κωλοτρυπιδα) (σορι, αυτο ειναι απ'αλλου). ευτυχως πετυχα μιαν ευτυχην συγκυριαν: το αποκατω σπιτι απο το δικο μας ειναι της γιαγιας μου και, τωρα που μεγαλωσαμε εγω και η αδερφη μου, θα μας το παραχωρησει να μεινουμε. οκ, συμφωνω πως δεν ειναι και η επανασταση του αιωνα να μενεις στο κατω σπιτι απο τη μανα σου, αλλα στην προκειμενη περιπτωση ειναι ο,τι πρεπει: ο μπαμπας πηρε μεταθεση για πατρα (ακομα πιο μακρια, μουχαχα) η ευη θα μεινει για καιρο ακομα στη μυτιληνη και η μαμα θα μεινει στον κοσμο της επ'αοριστον, αρα θα εχω το σπιτι ολο δικο μου:P . εχω ηδη αποφασισει να ζητησω απο τον αι βασιλη ενα ευκαταφρονητο χρηματικον ποσον σε κας η πλαστικο χρημα και να παω στα ικεα για να εξοπλισω το καινουριο μου σπιτι! (θα παρω τον καναπε με τα λουλουδακια, ειναι απωθημενο επταετιας και οχι χουντας).
η μετακομιση αυτη θα με βοηθησει να ερθω σε επαφη με τον ξεχασμενο εσωτερισμο μου, τουτεστιν θα αρχισω επιτελους το διαβασμα για το διδαχτορικο (ε καλα, τον οκτωβριο το ξεκινησα, εναμιση μηνα μονο κωλοβαρεσα, δεν ειναι και πολυ), θα ασχοληθω σοβαρα με τη συγγραφη και θα καταφερω να χασω τα 4 σιχαμενα κιλα που πηρα το καλοκαιρι με τη σιχαμενη πρακτικη στην τραπεζα. επι τουτου, ηρθα στην αθηνα να παω στο πολεμικο μουσειο για την ερευνα μου.
το μεσημερι βγηκαμε για φαγητο με τη φιλη μας τη δωρα που ειχαμε καιρο να δουμε, φαγαμε τον αμπακο και τωρα πινω καφεδες και εχω κουλουριαστει σαν το φιδι να χωνεψω. θελω να κανω και ντουζν αλλα βαριεμαι τωρα. θα παω. τωρα. παω. σηκω. βρωμας. σηκω. σηκω. σηκω. (οκ, σηωνομαι).

2 σχόλια:

Moonlight είπε...

κι από τη βιασύνη άφησες πίσω κι ένα κ!
τι έχει η θεσασλονίκη; εγώ έχω φάει τον κόσμο να πάω!!!!! πεςςςς!!!!

μαιρού είπε...

τι να σου πω, μια μιζερια εχει η θεσσαλονικη! βεβαια δεν ειμαι αντικειμενικος κριττης, γιατι παντα μου αρεσε περισσοτερο η αθηνα... εχει ωραιο φαι παντως!